Η υπογονιμότητα είναι ένα συνηθισμένο κλινικό πρόβλημα που επηρεάζει το 10 – 15% των ζευγαριών σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι η αδυναμία του ζευγαριού για επίτευξη εγκυμοσύνης μετά την πάροδο – στις πιο πολλές περιπτώσεις – τουλάχιστον ενός έτους κατά την διάρκεια του οποίου είχαν συχνές, φυσιολογικές και χωρίς προφύλαξη σεξουαλικές επαφές.
Τα πιο συχνά αίτια υπογονιμότητας αφορούν στον ανδρικό παράγοντα , όπως είναι οι ανωμαλίες του σπέρματος, στον γυναικείο παράγοντα όπως είναι οι διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας και η παθολογία των σαλπίγγων και στο συνδυασμό του ανδρικού και γυναικείου παράγοντα. Υπάρχουν και περιπτώσεις που παρά τον ενδελεχή έλεγχο δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο (ανεξήγητη υπογονιμότητα).
Η διερεύνηση των αιτίων της υπογονιμότητας στα ζευγάρια ξεκινά συνήθως μετά από 12 μήνες ανεπιτυχούς προσπάθειας γονιμοποίησης ή μετά από 6 μήνες αν η γυναίκα είναι πάνω από 35 ετών ή άμεσα αν υπάρχει κάποια προφανής αιτία υπογονιμότητας.
Το διακολπικό υπερηχογράφημα (έσω γεννητικών οργάνων) είναι η καλύτερη μέθοδος εξέτασης για να ξεκινήσει η προσπάθεια διευκρίνισης των αιτίων της υπογονιμότητας.
Γίνεται εκτίμηση της μήτρας , των σαλπίγγων και των ωοθηκών. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αν προχωρήσετε σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή – εξωσωματική γονιμοποίηση, σπερματέγχυση ή αν λάβετε ορμονικά φάρμακα γονιμότητας, όπως είναι η κιτρική κλομιφαίνη επίσης θα χρειαστεί διακολπικό υπερηχογράφημα. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της υπογονιμότητας γίνεται παρακολούθηση της ωρίμανσης των ωοθυλακίων και εκτίμηση της χρονικής στιγμής λήψης των ωαρίων (ωοληψία). Ακόμα μπορεί να ελεγχθεί αν τα φάρμακα που έχετε λάβει έχουν προκαλέσει σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών μια δυνητικά απειλητική για την ζωή κατάσταση.
Τα παρακάτω προβλήματα μπορεί να διαγνωσθούν όλα σε μια εξέταση:
Στις ωοθήκες:
• Πολυκυστικές ωοθήκες
• Ενδομητριώματα
• Κύστεις
• Πρόωρη εμμηνόπαυση
Στην μήτρα:
• Ινομυώματα
• Πολύποδες
• Συμφύσεις
• Αδενομύωση
• Ασυνήθη σχήματα μήτρας (ανατομική – εκ γενετής ανωμαλία)
Στις σάλπιγγες:
Αν έχετε ιστορικό πυελικής φλεγμονής ή έκτοπης – εξωμήτριας κύησης, οι σάλπιγγες ίσως έχουν αποφραχθεί. Αυτό κάποιες φορές μπορεί να φανεί υπερηχογραφικά γιατί οι σάλπιγγες έχουν την τάση να γεμίζουν με διαυγή υγρό, κατάσταση που ονομάζεται υδροσάλπιγγα.
